میزان رضایت شغلی بهورزان استان گلستان بر مبنای مدل هرزبرگ در سال ۱۳۹۱

زمینه و هدف: رضایت شغلی باعث افزایش بهره وری و تعهد فرد نسبت به سازمان، تضمین سلامت فیزیکی و ذهنی فرد، رضایت از زندگی و تسریع در آموزش مهارت های جدید شغلی می گردد. عدم رضایت شغلی موجب کم کاری، غیبت، استعفاء، بازنشستگی زودرس و ناراحتی های جسمی و روحی می گردد. هدف از انجام این مطالعه تعیین وضعیت رضایت شغلی بهورزان استان گلستان بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، 1275 بهورز شاغل در خانه های بهداشت استان گلستان در سال 1391 به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمعآوری داده ها پرسشنامه رضایت شغلی herzberg بود. داده ها به وسیله نرم افزار spss در سطح معنی داری 05/0و آزمون های آماری anova و t-test آنالیز شد. یافته ها: رضایت شغلی کلی در سطح نسبتاً ناراضی قرار گرفت. میزان رضایت شغلی در حیطه های عوامل نگهدارنده و حمایتی کارکنان و توجه به توان بالقوه و تجربه افراد در اعطای مسئولیت در سطح ناراضی، در حیطه های ارتباطات سازمانی، پیشرفت شغلی، حقوق و مزایا، چالشی بودن شغل و مدیریت، در سطح نسبتاً ناراضی و در حیطه مقبولیت اجتماعی در سطح نسبتاً راضی بود. رضایت شغلی با سابقه کاری (049/0=p) و شهرستان محل خدمت (001/0=p) از نظر آماری ارتباط معنی داری داشت. نتیجه گیری: با توجه به وضعیت نامناسب رضایت شغلی، باید مداخلات مؤثری جهت بهبود ارتباطات سازمانی، پیشرفت شغلی، حقوق و مزایا، مقبولیت اجتماعی، عوامل نگهدارنده و حمایتی کارکنان، مدیریت، چالشی بودن شغل، توجه به توان و تجربه در اعطای مسئولیت صورت پذیرد.